YOLCU
İnsan bir güneş gibi,doğarda batarken
Yolcudur o sana varmak için
Bir gün onun da yolu bitecek
Dünya seyahate çıkarken
Zannetme ki sen .....ben büyüğüm
Sende doğdun ,güneş gibi batacaksın bir gün
Seninle gelen bir bez birde pamuk
O kara toprak seni istediği gün
Seni ben benimle aynı gördüm
Yüksek bir makamın,iyi bir şöhret,bitmez paran olsa bile
Ne kaş ne göz konuşuyorsun aynı dille
Sende yolcusun ecelin geldiği günde
İnsanlar sanki minik gelir sana
Onlar onuncu sen yirmincı asırda
Ya rabbim insani nedir aldatan dünyaya
Herkes benim gibi yolcuyken sana
ARİF KDZ 24.2.81. RİZE